Często słyszy się o niezliczonych mocnych stronach kotłów 5 klasy - są one między innymi energooszczędne, opłacalne oraz wysokowydajne. Ekodesign to bardziej restrykcyjna norma dotycząca emisyjności związków organicznych do atmosfery oraz wydajności kotłów stałopalnych.

Wielokrotnie można było usłyszeć o dziesiątkach zalet kotłów klasy 5 - są między innymi energooszczędne, opłacalne oraz wysokowydajne. Jednak Unia Europejska postanowiła pójść o krok dalej i udowodnić, że kotły mogą być jeszcze lepsze. Postanowienie to zawarła w dyrektywie Ecodesign, nazywanej również Ekoprojektem bądź dyrektywą ErP. Kotły grzewcze na paliwo stałe zostały ujęte w Rozporządzeniu Komisji UE 2015/1189 z dnia 28 kwietnia 2015 roku.

Ecodesign ma wejść w życie dopiero na początku 2020 roku, jednak warto już dzisiaj zapoznać się z podstawowymi zmianami, jakie ma ona wprowadzić. Po co? Ecodesign jest odpowiedzią UE na problem bardzo krótkiej pracy urządzenia z mocą nominalną - oznacza to, że kocioł jest efektywny energetycznie tylko przez niewielką część sezonu. Po jego upływie działa w trybie postoju bądź podtrzymania, co jest niekorzystne zarówno pod względem kosztów dla użytkownika, jak i w aspekcie środowiskowym dotyczącym emisji spalin.

Dyrektywa Ecodesign wprowadza nowe wymagania, które będą musiały spełniać wszystkie kotły grzewcze w 2020 roku. Pozostałe modele zostaną na stałe wycofane w sprzedaży. Istotna jest przede wszystkim kwestia emisji dotyczących sezonowego ogrzewania pomieszczeń.

Główne założenia:

Sezonowa efektywność energetyczna nie może być mniejsza, niż 75% dla kotłów o mocy nominalnej 20 kW lub mniejszej, oraz 77% dla kotłów o mocy znamionowej przekraczającej 20 kW. W dyrektywie zostały również określone wymagania dotyczące emisji tlenku węgla, azotu, organicznych związków gazowych oraz cząstek stałych:

1. Tlenek węgla:

•    ● kotły z automatycznym podajnikiem - nie więcej niż 500 mg/m3,
•    ● kotły z ręcznym podawaniem paliwa - nie więcej niż 700 mg/m3.

2. Tlenek azotu:

•    ● kotły na biomasę - nie więcej niż 200 mg/m3,
•    ● kotły na paliwa kopalne - nie więcej niż 350 mg/m3.

3. Organiczne związki gazowe:

•    ● kotły z automatycznym podajnikiem - nie więcej niż 20 mg/m3,
•    ● kotły z ręcznym podawaniem paliwa - nie więcej niż 30 mg/m3.

4. Cząstki stałe:

•    ● kotły z automatycznym podajnikiem - nie więcej niż 40 mg/m3,
•    ● kotły z ręcznym podawaniem paliwa - nie więcej niż 60 mg/m3.

Kotły, które spełnią wszystkie te wymagania otrzymają specjalną etykietę podkreślającą, że to właśnie to urządzenie będzie najbardziej korzystne dla właściciela oraz środowiska naturalnego.